اولین تجربه ایستادن

سلام

من شنتیا هستم ، البته به قول آقام شنتيا آقا ، هميشه آقام منو با اينجوري صدا مزنه آخه خيلي دوسم داره

بريم سر اصل مطلب :

                                دو ، سه روزه ديگه روي پاهاي خودم مي ايستم

                               البته با كمك مبل و جاروبرقي از هر فرستي استفاده ميكنم تا بتونم

                             دستامو به يه چيزي تكيه بدم و به هر زحمتي كه هست بلند بشم

                             خيلي مزه ميده اين كه ديگه ميتونم بدون كمك آقام و مامانم روي پاهاي

                             خودم بلند بشم .

                             البته مامان و آقام بازم با اين حال مواظبم هستن كه يهو خداي نكرده نيفتم زمين

به اميد اين كه هيچكس هيچوقت زمين نخوره ، همتونو دوست دارم ، خدانگهدار